تأثیر استفاده از طعمه بر ترکیب و تنوع گونه ای ماهیان گرگوری در آب های بندرلنگه (خلیج‌فارس)

صید چند گونه ای از ویژگی های صید با قفس های سنتی (گرگور) می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه استفاده از نوع طعمه (ساردین، ماهی مرکب و گربه ماهی) و شکل طعمه (تکه ای و چرخ شده) روی ترکیب صید ماهیان در دو منطقه نزدیک ساحل (4 مایل) و دور از ساحل (11 مایل) ساحل گشه (از توابع شهرستان بندرلنگه) با مدت زمان غوطه وری 24 ساعت انجام شد. نتایج نشان داد که استفاده از طعمه های مختلف بر تعداد گونه های هامور معمولی، سرخو کج پولک، سرخو معمولی، سنگسر معمولی، شوریده و کوپر اثر معنی داری داشت. ماهی هامور معمولی در هر دو ایستگاه بیش ترین فراوانی را به خود اختصاص داد. کم ترین تعداد ماهیان صید شده مربوط به استفاده از طعمه گربه ماهی و بیشترین میزان مربوط به استفاده از طعمه ماهی مرکب و ساردین بودند. در مقایسه شاخص های زیستی، شاخص مارگالف در هر دو ایستگاه بین فصول هیچ اختلاف معنی داری وجود نداشت. در مورد شاخص یکنواختی، تنها برای ایستگاه 1 بین فصول اختلاف معنی داری وجود داشت، ولی شاخص شانون در هر دو ایستگاه بین فصول اختلاف معنی داری وجود داشت. به طور کلی، استفاده از طعمه ساردین در فصل بهار و طعمه‌ ماهی مرکب در فصل زمستان بهترین کارایی از نظر تنوع گونه ای داشتند. همچنین پیشنهاد می شود از گربه ماهی به دلیل کارایی پایین، به عنوان طعمه استفاده نشود.